42 yaşında universitet bitirib, 20 ildir icra başçısıdır

Azərbaycanın yerli icra idarəetmə sistemində az dəyişən, lakin çox danışılan bir reallıq var - uzunömürlü icra başçıları. Onların sırasında ən diqqətçəkən fiqurlardan biri də Süleyman Mikayılovdur. Onun karyerası artıq 20 ili çoxdur ki, rayon rəhbərliyi səviyyəsində davam edir və bu fakt əlbəttə təkcə şəxsi uğur deyil.

1962-ci ildə anadan olan Süleyman Mikayılov 1984-cü ildə Azərbaycan Dövlət Bədən Tərbiyəsi İnstitutunu bitirib. Gənclik illərində peşəkar boksla məşğul olub, daha sonra 20 ilə yaxın gömrük orqanlarında çalışıb. Karyerasının bir mərhələsində – 2019-da ləğv edilən Vergilər Nazirliyinin Operativ Nəzarət İdarəsinin rəisi kimi fəaliyyət göstərib. 2004-cü ildə isə – artıq 42 yaşında – Bakı Dövlət Universitetinin hüquq fakültəsini bitirib.

Bu üç fərqli sahə – idman, gömrük və hüquq – bir məmurun bioqrafiyasında toqquşur. Amma bu yanaşma Azərbaycanda bir bürokrat üçün istisna deyil. Əksinə, ölkədə kadrların çox vaxt sahədən asılı olmayaraq, siyasi etimad əsasında təyin olunması bu cür “universal karyeralar” yaradır. İdarəçilik səriştəsi, yerli problemlərin elmi-analitik analizi və ya innovativ yanaşma çox zaman ikinci plana keçir.

Uzunmüddətlilik, lakin dəyişməzlik...

2010-cu ildən bəri Süleyman Mikayılov Qaradağ rayon İcra Hakimiyyətinin başçısıdır. Ondan əvvəl Lənkəran və Yardımlı rayonlarına rəhbərlik edib. Beləcə, 20 ildən artıq müddətdə üç fərqli regionun inzibati idarəsini eyni sistemlə aparıb. Bu, bir tərəfdən “sabitlik” təəssüratı yaradır, digər tərəfdən isə mərkəzləşmiş idarəetmənin lokal təşəbbüsləri necə boğduğunu göstərir.



Qaradağ sosial-iqtisadi baxımdan Bakının ən problemli rayonlarından sayılır. İnfrastruktur yenilənməsi, ekoloji problemlər və sənaye obyektlərinin ətrafında sosial disbalans hələ də ciddi qalır. Lakin Mikayılovun adı ilə bağlı nə ictimai islahat təşəbbüsü, nə də şəffaf idarəçilik nümunəsi göstərilib. Onun fəaliyyəti daha çox “yuxarıdan tapşırıqların yerinə yetirilməsi” formatında olub.

Bu, təkcə bir şəxsin deyil, bütün icra institutunun struktur problemini açır: yerli idarəetmə orqanları əslində yerli özünüidarə deyil, mərkəzin “rayon səviyyəli icra mexanizmləri”dir.

İdman arenasından idarə kreslosuna

Süleyman Mikayılovun boks keçmişi və 2003-cü ildən Azərbaycan Boks Federasiyasının vitse-prezidenti kimi fəaliyyəti idman idarəçiliyi ilə siyasi idarəçiliyin necə iç-içə olduğunu göstərir. İdman federasiyalarının rəhbər postları da çox vaxt inzibati vəzifəli şəxslərin əlində cəmlənir, nəticədə idmanda da kadr yenilənməsi, təcrübə və ideya dövriyyəsi dayanır.



Mikayılov bu sistemin tipik simvoludur: inzibati postdan idman postuna, idman postundan inzibati kresloya – fərqli sahələr, eyni çevrə ilə...

Məmur sabitliyi, ictimai durğunluq

Bir ölkədə eyni şəxs 10–15 il ərzində bir rayona rəhbərlik edirsə, bu, artıq sabitlik yox, durğunluq əlamətidir. Müxtəlif tədqiqatlar göstərir ki, idarəetmədə uzunmüddətli monolitlik yaradıcılıq və innovasiyanı boğur, yerli problemlərin dərinləşməsinə səbəb olur. Qaradağda sosial bərabərsizlik, tikinti xaosu və ekoloji yük illərdir həllini tapmayıb. Və bu faktlar “başçı sabitliyinin” real nəticəsini nümayiş etdirir.

Sistem baxımından bu, rotasiya mexanizminin işləməməsi, yerli hesabatlılığın olmaması və icra başçılarının “müqəddəs toxunulmaz fiqur” kimi qəbul edilməsinin nəticəsidir.



Süleyman Mikayılovun karyerasına fərdi nailiyyət kimi deyil, postsovet idarəçilik modelinin təzahürü kimi baxılmalıdır. O, sadəcə bir məmur deyil, sistemin özüdür: dəyişməyən simalar, formal təhsil diplomları, təzələnməyən idarəetmə mexanizmləri və nəticədə sönük ictimai dinamika.

Bu mənzərə həm də Azərbaycanın inzibati sistemində təzələnmənin nə qədər çətin baş verdiyini və “başçı sabitliyi”nin necə “ictimai durğunluq” doğurduğunu göstərən ayna funksiyasını daşıyır.

XəzərNews.az


Xəbər 1521 dəfə oxunub.