Allahın Adam üzüyəm!

"Ədəbi düşüncələr" rubrikasında şair Əli Hacı Ağaevlinin şeirlərini zaman-zaman oxuculara təqdim edəcəyik. Şairin sosial şəbəkələrdə böyük maraqla qarşılanan şeirləri müxtəlif illərdə yazılmış ədəbi nümunələrdir. Asan həzm olunan, dərin məna ehtiva edən bu şeirlər Əli Hacının mə­nəvi – ruhani dünyasının poetik ifadəsidir.

Mən, dəli olmadım, sən də ağıllı
Qapayaq söhbəti,saxlayaq sirri!
Həyat-səhnələşmiş,yaşam-yazılmış
Mən, ölü olmuşam, sən isə diri!

Bizi gələcəyə ötürüb gedən,
Dədəm nağıl oldu,anam bayatı!
Bu ömür-bir yolluq yanacağımız,
Daha qaytarmazlar bizə həyatı!

“Sağ ol”lar borc kimi deyildi bizə,
“Sən öl”lər itirdik möhür əvəzi!
Haqqın süfrəsinə gələn neməti,
Əyrilər əliylə çəkdi tərəzi!

Xəyalla yaşayıb, ümüd yemişik,
Sevinci şaxtada, qarda görmüşük!
Bizə səd qoyulan gözəlliklərə,
Kənardan baxmışıq, göz öldürmüşük!

Mən, dəli olmadım, sən də ağıllı,
Qapayaq söhbəti, saxlayaq sirri!
Həyat-səhnələşmiş, yaşam-yazılmış
Mən, ölü olmuşam, sən isə diri!

* * *
Sən, Arazdan su içirsən,
Mən, ayrılığdan!
Bu qəm dağının başındayam,
Sən, ayağında!

Bu, tayda bir söyüd ağacı su içir,
O, tayda bir daş!
Bura yer üzündən küsüb,
Orda, göy üzünün yeri-yaş!

Yol çəkirəm,
Gözlərimdən göy üzünə!
Ayrlığın şəklini çəkirəm,
Bölünmüş Ay üzünə!

Səssizlikdə boğulur,
Günahlardan doğulan ağrılar!
“Səs salsan”, qorxuya bax...
“Anan ağlar”!

Anam ağlar,
Türkmənçaydan anam ağlar!
Gülüstan-Ölümstan,
Hər tayda anam ağlar!

* * *

Allah pəncərə qoymayıb,
Goruma qapı qoyuram!
Mən, qapımı pəncərəsiz
Allahı tapıb qoyuram!

İşığı içimdən gələn,
Yer ağlayıb, göy mələyən!
Sonrama gələcək geyən.
Gerimə qapı qoyuram!

Olmağa ev tikirəm, ev
Dağıt bu evi, ya da sev!
Bir üz güney, bir üz quzey,
İynəyə sapı qoyuram!

Nəsimiyəm, Fizuliyəm
Allahın Adam üzüyəm!
Yer üzünə göy sözüyəm,
Oluma qapı qoyuram!

Döyüş var həyat üstündə,
Yeriyirəm od üstündə!
İmzam ilə ad üstündə,
Ölümə qapı qoyuram!


Xəbər 318 dəfə oxunub.