”Maydan çevrilişi” çox baha başa gəldi

Poroşenko böyük siyasətə Maydan inqilabından çox-çox əvvəl gəlmişdi. Onun biznes imperiyası vəzifə pilləkənləri ilə də sürətlə yüksəlişinin əsasını təşkil edirdi. Dəfələrə parlamentə seçilməsi, Təhlükəsilzik Şurasına rəhbərlik etməsi, Xarici işlər və İqtisadi İnkişaf naziri vəzifələrinə sahiblənməsi dediklərmizə sübutdur. Lakin onun siyasi birinciliyə gedən yolu mənsub olduğu xalqın Yanukoviç rejiminə üsyanı ilə deyil, Avroatlantik dünyası ilə Avrasiyaçılığın toqquşmasının nəticəsiydi. Faktiki olaraq, iki qütbün arasında qalan dövlətlərin hamısının aqibəti Ukraynada olduğu kimidir.
Lakin Poroşenkonun taleyi Sovetlər birliyi dağılandan sonra ölkə başçısına çevrilən adamlardan daha təhlükəli ola bilərdi. Çünki son 30 ildə Rusiyanın təhlükəsizliyinə, siyasi sisteminə və maraqlarına heç kəs onun qədər zərbə vurmağa çalışmayıb. Hətta “ölməz demokrat” Mixail Saakaşvili belə Putin üçün ukraynalı lider qədər başağırısına çevrilməmişdi. Hər halda Qafqazın kiçik bir respublikasının resurs məhdudluğu onun siyasi manevr imkanlarını heçə endirir. Lakin bütün Qərb dünyasının hərbi-siyasi və maliyyə cəhətdən təchiz etdiyi bir dövlətin Bjezinsikinin sözləri ilə desək, rusların imperiya qatarının təkərləri altına atmağa xeyli resursu vardı.

Poroşenko isə inqilabın ağır nəticələrini çiyinlərində və səhhətində yaşadıqca “prezidentliyin şəkər olmadığını” dərk etməyə başlayıb. Həqiqətən də Ukraynanın böyük oliqarxlarından birinin -“Roşen” qənnadı korporasiyasının, 2 televizya, 4 radio kompaniyasının, gəmiqayırma zavodlarının, nişasta, akkumulyator və şüşə istehsalı müəssisələrinin, sığorta firmalarının sahibi kimi milyardlarla dollar dövriyyəsi olan imperiyanı idarə etdiyi kimi ölkəsinin də qətiyyətli və sevimli rəhbəri olacağını zənn edirdi. Amma səlahiyyətlərini başa vurmağa az qalmış, ölkəsində iqtisadi durum hələ də ağır olaraq qalır. Dövlətin 40 milyardı keçmiş xarici borcunu kimin ödəyəcəyi bəllidir-hər halda rinatlar, firtaşlar, kolomoyskilər kisələrini boşaldası deyillər. Amma o biri yandan görün ölkənin başçısı nə ilə öyünür: sən demə o, BVF-dən 5 dəfə maliyyə tranşı alan ilk prezidentdir. Məgər Kuçma, Yuşenko və ya elə korrupsioner dedikləri Yanukoviç dövlətini o qədər borclandıra bilməzdi ki?
Yox, hər halda Poroşenkonun da müəssisələrinin gəliri bir qədər azalıb və bunu əllərində yaxşı seçki təbliğatına çevirəcəklər ki, baxın, kral kasıblaşıb...

Hər halda vətənin 20 faizi itirilib. Krım xalqı isə Putini əyani olaraq ilk dəfə, prezident seçməyə hazırlaşır. ”Maydan çevrilişi” çox baha başa gəldi. Deməli, inqilab həmişə zəncirləri yox eləmir, bəzən yeni boyunduruq və köləlik gətirir.
Artıq Obama yoxdur, Bayden Kiyevə üz çevirmir, Nulandsa, daha peçenye paylamağa səlahiyyətli deyil. Əvəzində görün nə vəziyyət yaranıb ki, bir vaxtlar nifrət ünvanı olan “qaz kraliçası” Yuliya Timoşenkonun nüfuzu prezidentdən irəliyə keçib. Necə deyərlər,yaxşılıq inflyasiyaya uğrayanda, pislik qiymətə minir...
Yoxsulların üzərindən burjuylara qarşı 4 il əvvəl aparılan küçə döyüşlərini isə artıq yeni çadırlar əvəz etməkdədir. Böyük birlik, bərabərlik və qardaşlıq sədalarını burada solğun bənizli adamların “çörək” şüarları əvəz edir.

O vaxtlar “Şokolad acı dadır” söyləyənləri indi hər kəs yaxşı başa düşür. Çünki Poroşenkonun günəşi ölkəsinin heç yarısına belə şəfəq salmamış onun zamanı qüruba doğru sürətlə yaxınlaşır.

Hanı soyuq qış gecələrində xalqa səslənən dekabristlərin böyük ordusu?

Yatsenyuk hökumətdən gedib, Yuliya yağı düşmənə çevrilib, Mişa isə Lenin kimi aprel tezisləri ilə böyük alman kapitalına və ordusuna söykənib geri dönməyə hazırlaşır.

“Skvoznyakda adamı qulunc tutur” deyir, sadə xalq bilicələrimiz. Ukrayna və Poroşenko hələ də küləfirəngidə qalmaqda davam edir...

İkinci dünya müharibəsindən bəhs edən və orta yaşlı adamların yaxşı xatırladığı “Yovşan acı dadır” filmi sanki Kiyev rus dövlətinin bu günü üçün çəkilib.

Baxmayanlar üçün Ukrayna xəbərlərini izləmək kifayətdir.

Zahid Oruc

Xəbər 4861 dəfə oxunub.