Mən kəndə acımdan ölmək üçün qayıdım?

Millət vəkili Zahid Oruc parlamentin ötən iclasında əhalinin paytaxta axının qarşısını almaq, kəndlərə böyük qayıdışı təmin etmək üçün bütün sərhədyanı ərazilərdə elektirk və qaz tariflərini 3 dəfə azaltmağın lazımlığını bildirib.

Maraqlıdır, niyə məhz sərhədyanı?

Bəlkə də millət vəkili pilot layihə kimi məhz irəli sürdüyü təklifin sərhədyanı ərazilərdən başlanmasını nəzərdə tutur. Olsun, reallaşacaqsa nə gözəl...

Amma, ancaq və lakin...

Mən kəndə niyə qayıdım? Dövlətin mənim kəndə qayıtmağım üçün hansı həvəsləndirici, stimullaşdırıcı təklifi var?

Yoxdur.

Belə olan halda mən kəndə acımdan ölmək üçün qayıdım? Kəndlərdə bir iş yeri var, o da orta məktəblər.

İsti havada kondisioner altında gərnəşənlər deyəcək ki, torpaq ək, mal-qoyun, toyuq-cücə saxla. O da mümkündür, amma indiki zamanda 1-2 heyvanla, 10-15 toyuq-cücə ilə kənddə bala başı saxlamaq olmaz, sadəcə sürünə bilərsən.

Mənim kəndə qayıtmağım üçün stimul olmalıdır. Ya bunu dövlət etməlidir, ya da mən öz pulumla etməliyəm, gedib bir iş qurub başımın çarəsinə baxmalıyam. Əgər yerlərdəki dövlət qurumlarının hücumlarına tab gətirə bilsəm.

Ötən il Ankaradan İstanbula gələrkən bir nəfərlə yol-yoldaşı olduq. Adam uzun illər İstanbulda yaşayıb, tikintidə çalışıb, sonra dövlətin hansısa proqramilə ailəsi ilə birgə doğulduğu, boya-başa çatdığı kəndə qayıdıb, fındıq bağı yaradıb, özünün dediyinə görə vəziyyəti də çox yaxşıdır.

Bir neçə il əvvəl Ərədəbilə - Səreynə gedirdim. Sürücü yolların ətrafındakı fermaları göstərib “bunlar şəhərdən - Tehrandan köçüblər” dedi. “Niyə şəhəri qoyub, bu çöllükdə yaşayırlar”, – deyə sual etdim. Məlum oldu ki, İran hökumətinin belə bir layihəsi var. İnsanlar da könüllük əsasında yer seçimi edərək əyalətlərə dönür. Amma mütləq məşğul olduğu sahəni dövlətlə məsləhətləşməlidir ki, subsidiya ala bilsin.

İndi görün Azərbaycanda nə baş verir?

Bir sinif yoldaşım var. Adam Bakıda 5-10 manat pul qazanıb kəntdə xırda-xırda yatırımlar edirdi. Qonşu rayon olan Biləsüvarın ucsuz-bucaqsız örüş sahələrində mal-qoyun saxlatdırırdı. Bir gün zəng etdi ki, bəs, fermanı sökür, 99 ilə icarəyə götürdüyüm örüş sahəsini əlimdən alırlar. Mənə necə kömək edə bilərsən?

Soruşdum niyə sökürlər? Dedi bəs, icra başçısı (indi həbsdədir) göstəriş verib ki, Prezidentin tapşırığı var, bu ərazilərdə pambıq əkilməlidir.

Mən də bildirdim ki, əlimdən ancaq yazmaq gəlir, istəsən yazaram, amma yazmağın da düşər-düşməzi var: pis tərəfi budur ki, 50-60 mal-qoyunun var, onu da əlindən alacaqlar.

Başqa bir dostumuz Gədəbəydə icarəyə yer götürüb bağ salmaq istəyirdi, ona da “dur” deyiblər.

Bu kimi nümunələr yüzlərlədir, hamı görür, oxuyur, eşidir.

İndi siz deyin: belə olan halda kəndə kim gedər?

Niyaz Niftiyev



Xəbər 3602 dəfə oxunub.