Tutduğunu buraxmamaq və ya hərənin öz tərəfi

Qazax üsyanı ilə bağlı hərə öz baxışlarına, düşərgəsinə, tutduğu və ya xidmət etdiyi tərəfə uyğun mövqeləri dəstəklədi, başqa mövqeləri, yanaşmaları, təhlilləri çəngəl-bıçaqla qarşıladı.


Burda, həmçinin qlobal mediada və Türkiyənin fəqrli dairələrində ən qəribə, bir-birini istisna edən iddialardan, şərhlərdən, təxminlərdən tutumuş ənənəvi hikkələrdək hər şey var:

“Mənim bildiyim düzdür”, “mən deyən düz çıxdı”, “onun yanaşması yanlışdır, baş aldatmadır”, “onun bildiyi bir şey yoxdur”, “bu, xalqın etirazı deyil, supergüclərin oyunudur”, “klandaxili çəkişmə, hakimiyyət çevrilişi deyil, xalq üsyanıdır” və ya əksinə, “Rusiya düz edib, burda amerikan barmağı var”, “Moskva qazax xalqını qırmır, cəhub cinahında sadəcə sabitlik istəyir”, “Amerika və Rusiya birləşib Çinin İpək yolunu sökmür... Pekin-Moskva ittıfaqı Vaşinqtonu əngəlləyir”, “Türk Şurası nədən Qazaxıstana qoşun göndərmir”, “əvvəl sabitlik, sonra demokratiya”, “birinci daxili siyasət, sonra geosiyasət”, “o təxribatçı, bu konspiroloqdur”, “o turançıdır, bu irançıdır, o rusofob, bu Qərbpərəstdir, o Nazarbayevçi, bu Elbası düşmənidir, o amerikan trollu, bu avtokratiya mirzəsidir” və s. və i.a.

Halbuki Qazaxıstan hadisələrinin baş verməsinə, törədilməsinə, mümkün ssenariləşdirilməsinə təsir edən “səbəblər buketi” – 10-dan artıq daxili və xarici faktor var ki, heç birini nəzərdən qaçırmaq olmaz.

Sadəcə səbəblər zəncirindəki həlqələri baş-ayaq etməmək gərəkdir.

Zira tarixi təcrübə belədir: axırıncı sayılan faktor sonra bəlli olur ki, ən başlıca amil imiş və ya əksinə. Və yaxud sosial etirazlar, münaqişələr qəfil, planlı, istənilərək və ya istənilmədən partlaya bilir.

Məsələn, bütün dünya II Dünya müharibəsini gözləyirdi, çoxları onu hətta istəyirdi. I Dünya müharibəsini isə geosiyasi konyunkturaya rəğmən kimsə gözləmirdi və ya istəmirdi. Amma birdən partladı və dünyanın mənzərəsini radikal şəkildə dəyişdi...

Qəzənfər Həmidoğlu
XəzərNews.az

Xəbər 1189 dəfə oxunub.